"Bo wszystko, co jest na świecie, pożądliwość ciała i pożądliwość
oczu, i pycha życia, nie jest z Ojca, ale ze świata. I świat przemija wraz z
pożądliwością swoją; ale kto pełni wolę Bożą, trwa na wieki."
1 Jan. 2:16-17
"Dla człowieka decydujące jest takie pytanie: czy odnosisz się do
tego, co nieskończone, czy nie? To jest kryterium ludzkiego życia. Jedynie
wtedy, gdy wiem, że to, co bezgraniczne, stanowi o istocie, nie przywiązuję
wagi do błahostek, rzeczy nieważnych. Jeśli sobie z tego sprawy nie zdaję,
domagam się, by mnie ceniono dla tych
lub innych walorów, które uważam za osobistą zasługę: na przykład
"moje" takie czy inne uzdolnienia albo "moja" uroda. Im
bardziej człowiek skupia się na fałszywym posiadaniu, tym mniej wyczuwa to, co
istotne, i tym bardziej brakuje mu satysfakcji w życiu. Czuje się ograniczony,
ponieważ ma ograniczone zamiary; z tego rodzi się zawiść i zazdrość. Jeśli
rozumiemy i czujemy, że już w tym życiu związani jesteśmy z tym, co
bezgraniczne, nasze pragnienia i nastawienia przechodzą metamorfozę."
/Carl Gustav Jung/
