„W miejsce Chrystusa prosimy: Pojednajcie się z Bogiem.”
2 Koryntian 5:20
Chrześcijanin przebywający w szpitalu stał się świadkiem wizyty notariusza u sąsiada z łóżka obok. Sprawa była pilna, chory czuł, że umiera i chciał naprędce spisać testament. Poprosił więc drugiego pacjenta o poświadczenie testamentu złożeniem pod nim swojego podpisu. Ten, kiedy formalności zostały już dopełnione, skorzystał z okazji, by skierować myśli tego człowieka ku Zbawicielowi. Powiedział cicho: „Twoje ziemskie sprawy zostały załatwione. Dokonałeś wszystkiego, jak chciałeś. Ale czy uregulowałeś również te w niebie?”. Twarz umierającego zdradzała zdziwienie i niepewność. Niestety, okazało się, że nie był gotowy na swoją ostatnią podróż. Jego rozmówca kontynuował: „Jak chcesz opuścić ciało, nie mając pewności, że twoje grzechy są przebaczone? Musisz pojednać się z Bogiem, i to właśnie teraz”. Najprościej, jak było to możliwe, przekazał mu prawdy Ewangelii. Śmiertelnie chory człowiek w swojej ostatniej godzinie życia przyjął do serca Boże przesłanie. Uwierzył w Jezusa Chrystusa jako swojego Zbawiciela. Odszedł ze świata pełen wdzięczności za Dobrą Nowinę i pokojem w swej duszy.
„Każdy człowiek jest zobowiązany przyczynić się, ile w jego mocy, do dobra drugich, i zaiste nic nie jest wart ten, kto nikomu do niczego się nie przydaje.”
/Kartezjusz/
