"Jam jest
Bóg Abrahama i Bóg Izaaka, i Bóg Jakuba! Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz
żywych."
Ew. Mat. 22:32
Ew. Mat. 22:32
Bóg nie jest jakąś filozoficzną abstrakcją. Jest On "Bogiem i Ojcem
Pana naszego, Jezusa Chrystusa" (Ef. 1:3). Filozof francuski Pascal
doszedł w końcu do tej samej prawdy. Wielki Francuz górował intelektualnie nad
swymi współczesnymi. Mając jedenaście lat napisał traktat "O dźwięku jako
takim". W szesnastym roku życia był geniuszem matematycznym i
przygotowywał się do studiów nad stożkami (stereometria). Odkrył znane do dziś
"Prawo Pascala" - prawo ciśnienia cieczy. Jednocześnie był genialnym
fizykiem. Zajmuje czołowe miejsce wśród myślicieli i sław naukowych wszystkich
czasów. Był on myślicielem religijnym tak samo wybitnym, jak naukowcem czy
filozofem. Cóż więc uważał Pascal za swoje największe odkrycie? Odpowiedź ukrył
na małym zwitku papieru, który nosił tuż przy sercu i który znaleziono po jego
śmierci. Ci, którzy przypuszczali, że będzie tam wymieniona jakaś filozoficzna
zawiłość czy naukowe odkrycie, przeczytali ze zdumieniem słowa: "Bóg nie jest
Bogiem filozofii, jest Bogiem Abrahama, Izaaka, Jakuba i Jezusa".
"Stawiam moje życie na stawkę za
istnieniem Boga. Do stracenia mam niewiele, a do wygrania – wszystko."
/Blaise
Pascal/
